Vintage in the middle of Bangkok

ตอนที่เริ่มๆจะทำหนังสือ Living Vintage ฉันตั้งใจว่าจะไปเดินถ่ายรูปตึกเก่าๆสวยๆมารวมไว้ในหนังสือด้วย แต่ด้วยความที่ไม่มั่นใจในฝีมือถ่ายรูปของตัวเอง เลยไม่ได้เอามาลงไว้ สถานที่แรกและที่เดียวที่ฉันไปถ่ายรูป คือ วังพญาไท ในโรงพยาบาลพระมงกุฏ ซึ่งรูปแบบสถาปัตยกรรมกับบรรยากาศของแสงแดดยามบ่ายแก่ๆ และต้นชมพูพันธ์ทิพย์ที่ออกดอกบานสะพรั่ง ทำให้ช่วงเวลานั้นฉันลืมตัวไปเลยว่ากำลังยืนอยู่ใจกลางกรุงเทพฯและรู้สึกเหมือนตอนที่ได้ท่องเที่ยวอยู่ในเมืองสวยๆในยุโรปยังไงยังงั้น และอยากชวนคนรอบตัวให้ไปเห็นไปดูด้วยกันอีก.....แต่ก็ยังไม่ได้ไปอีก 

Fall in love with Trang (next)

ต้องสารภาพว่าไม่เคยคิดสนใจจังหวัดตรังเลย สิบกว่าปีที่แล้วเคยมาแต่ไม่ได้สัมผัสกับตัวเมืองเลย เพราะมุ่งตรงสู่เกาะมุก คราวนี้ได้เดินดูตึกเก่า กินอาหารอร่อย ทั้งติ่มซำกับบรรยากาศแสนคึกยามหัวค่ำ (เขาว่าคนตรังชอบกินข้าวนอกบ้าน) อาหารพื้นเมืองปักใต้รสเลิศ และหมูย่างเมืองตรังที่อร่อยล้ำเมื่อกินร้อนๆ ที่สำคัญได้ช็อปของใช้แปลกๆตามร้านของชำ โอ๊ยย สุดแสนจะเพลิดเพลิน กลายเป็น ทริปที่ประทับใจมาก ตึกเก่าที่เมืองตรังบางที่ให้ความรู้สึกเหมือนตึกสวยๆในปารีสเลย แถมยังมีตึกแถวไม้ที่อยู่ห่างจากตัวเมืองออกไปอีก บรรยากาศยามเย็น แสงสุดท้ายกับตึกเก่าและภาพชีวิตที่เรียบง่ายของชาวตรัง .....ชอบจัง

Fall in love with Trang

Thai fonts in Phuket

ขอเริ่มบทความแรกของ blog ด้วยเรื่องภูเก็ต จังหวัดในประเทศไทยที่เป็นที่รู้จักของคนทั่วโลก แต่ฉันเพิ่งได้มาจริงๆเป็นครั้งที่สองเท่านั้น ครั้งแรกมาแค่สองวัน ครั้งนี้มาสี่วัน แต่ได้มีโอกาสเดินเล่นในตัวเมือง ซึ่งฉันประทับใจมาก ตึกรามบ้านช่องแบบชิโนโปรตุกีสชวนให้นึกจินตนาการถึงความรุ่งโรจน์ของภูเก็ตในอดีต แต่ที่ฉันชอบมากคือป้ายชื่อร้านที่ทั้ง font และดีไซน์สวยมากๆ เห็นแล้วคิดถึงคำพูดของบรรดาอาร์ตไดฯหรือกราฟิกดีไซเนอร์ที่มักจะอ้างว่าสร้างสรรค์งานได้ไม่เต็มที่เพราะ font ภาษาไทยเรามันจัดยาก ออกแบบยังไงก็ไม่สวย ลองดูจากรูปป้ายที่ฉันถ่ายมา..................ไม่เห็นจะจริง